wijken

als woordenboektrefwoord:

wijken:

(week, geweken), uit de weg gaan ; mijden.

als trefwoord met bijbehorende synoniemen:

wijken (ww) :

terugtreden, teruggaan, terugdeinzen, zwichten, weggaan, terugwijken, achteruitgaan

wijken (ww) :

toegeven, zwichten, cederen

als synoniem van een ander trefwoord:

vertrekken (ww) :

verdwijnen, opstappen, scheiden, wegtrekken, oprotten, ophoepelen, wegwezen, opkrassen, op weg gaan, gaan, wijken, uitwijken, weglopen, weggaan, oplazeren, afreizen, opflikkeren, inrukken, aftaaien, afnokken, 'm smeren, de plaat poetsen, opkramen

sterven (ww) :

overlijden, heengaan, wijken, inslapen, verrekken, creperen, doodgaan, verscheiden, expireren, ontslapen, het tijdelijke met het eeuwige verwisselen, het loodje leggen, de pijp uitgaan

verdwijnen (ww) :

ophouden, zinken, vergaan, voorbijgaan, slijten, smelten, overwaaien, overgaan, wijken, opgaan, wegraken, zwinden, verzwinden

zwichten (ww) :

buigen, toegeven, bukken, wijken, bezwijken, capituleren, zich overgeven, opzij gaan, cederen

achteruitgaan (ww) :

dalen, afnemen, teruglopen, wijken, terugdeinzen, inzinken, ebben, verflauwen, terugwijken

cederen (ww) :

vallen, toegeven, wijken, bezwijken, capituleren, zwichten, achteruitwijken

terugdeinzen (ww) :

bang zijn, wijken, terugschrikken, achteruitdeinzen, afdeinzen

toegeven (ww) :

bijdraaien, wijken, bezwijken, zwichten, zich overgeven

weggaan (ww) :

wegtrekken, verhuizen, uitgaan, wijken

bukken (ww) :

toegeven, wijken, zwichten

woordverbanden van ‘wijken’ grafisch weergegeven

in Charivarius' Een Ander Woord (1945):

in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 2, blz. 32:

in Nederduitsche synonymen (1836), band 2, blz. 24:

woorden met een verwante vorm:

bij andere sites: