De ajuin of ui (twee benamingen, door verschil van klemtoon uit een zelfden grondvorm ontstaan) is de eetbare, scherp-riekende bol van de bekende en veelvuldig gekweekte plant, die bij uitbreiding zelve ajuin genoemd wordt. De woorden verschillen alleen in gebruik, en wel in zooverre, dat ui het meest gebruikelijke woord is, waardoor ajuin bijna geheel is verdrongen. Look (Lat. Allium) is de algemeene benaming voor de plantsoort, waartoe de ajuin of ui (Allium cepa) behoort.

Een gezegde of verhaal, dat zonder ernstige bedoeling alleen om te vermaken wordt medegedeeld. Grap drukt dit in het algemeen uit. Aardigheid veronderstelt, dat het gezegde bevallig en behaaglijk is ingekleed; de aardigheid nadert de geestigheid. Hierbij staat echter meer het vernuftige en puntige op den voorgrond. Een scherts wordt om te spelen gezegd, is dus los, ongedwongen en vroolijk. Waar de scherts een geestig, meer boertig gezegde is, noemt men ze kwinkslag. De gekheid, die gezegd wordt, nadert het dwaze en ongerijmde, doch om de geest en het vernuft, die er uit spreken, kan het bij de scherts gerekend worden. Is hetgeen gezegd wordt een kort verhaal met puntige scherts, dan noemt men het een ui, terwijl men onder klucht meer een verhaal verstaat van een grap, die geschied is of als gebeurd zijnde wordt voorge steld. In de laatste jaren wordt voor ui dikwijls het woord mop gebruikt.

Deze woorden duiden ook eene vermakelijke gebeurtenis aan. Eene grap, gekheid of ui missen meestal de fijnere geestigheid, welke in eene daad of gebeurtenis gelegen moet zijn, wil men ze eene aardigheid noemen. Bij gekheid staat meer het dwaze op den voorgrond. Ui en grap kunnen handelingen zijn, waarbij iemand het voorwerp van minder aangename scherts is; aardigheid niet.