regel
als woordenboektrefwoord:
- regel:
- m. (-en, -s), liniaal ; voorschrift: gewoonte.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- regel (zn) :
- gebruik, voorschrift, norm, gewoonte, procedure, gebod, verordening, wet, conventie, reglement, canon, richtsnoer
- regel (zn) :
- meetlat, liniaal
- regel (zn) :
- lijn, linie
- regel (zn) :
- zin
als synoniem van een ander trefwoord:
- voorschrift (zn) :
- besluit, bepaling, regel, richtlijn, regeling, bevel, voorwaarde, gebod, verordening, protocol, beding, statuut, reglement, prescriptie, ordonnantie, decreet, injunctie, lastgeving, regelgeving, precept
- norm (zn) :
- schaal, gedragsregel, regel, regelmaat, maat, graadmeter, standaard, orde, criterium, maatstaf, normering, richtsnoer, toetssteen, norma, gedragslijn
- gewoonte (zn) :
- mos, traditie, gebruik, praktijk, aard, manier, regel, wijs, conventie, overlevering, zede, habitus, usus, landaard, usance, usantie, geplogenheid
- gebruik (zn) :
- mos, traditie, manier, gewoonte, regel, zede, vogue, usus, gebruikelijkheid, usance, usantie, geplogenheid
- procedure (zn) :
- gang, gang van zaken, methode, regel, doen en laten, werkwijze, receptuur, procédé
- menstruatie (zn) :
- regels, regel, opoe, maandstonden, ongesteldheid, menses, maandbloeding
- conventie (zn) :
- omgangsvorm, gebruik, gewoonte, regel, formaliteit, mores, usance
- richtsnoer (zn) :
- voorschrift, norm, regel, richtlijn, criterium
- tucht (zn) :
- dwang, regel, discipline, orde, gebondenheid
- canon (zn) :
- norm, regel, wet, maatstaf, richtsnoer
- zin (zn) :
- regel, zinsnede, volzin, frase
- lijn (zn) :
- regel, richtlijn
woordverbanden van ‘regel’ grafisch weergegeven
in Charivarius' Een Ander Woord (1945):
- regel:
- gewoonte
- regel:
- grondslag, maatstaf, richtsnoer
- regel:
- leidraad
- regel:
- orde
- regel:
- voorbeeld
- richtsnoer:
- voorbeeld, model, regel, leidraad
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
Regel in overdrachtelijke beteekenis is een algemeen voorschrift, waarvan men in het belang van eene goede orde, enz. niet mag afwijken: taalregel, leefregel, de regel eener geestelijke orde. Stelregel is een aan de praktijk ontleende regel, dien men zich zelf stelt, om er bij voorkomende gelegenheden zijn gedrag naar in te richten. Beginselen zijn de grondslagen, en in zedelijken zin de vrucht van waarheidsliefde en nadenken, die eene innerlijke noodzakelijkheid ons dwingt ten grondslag te leggen aan al ons doen en laten. Beginsel wordt thans in de spreektaal door principe verdrongen. Mijn stelregel is nooit twee dingen te gelijk te doen. Een man van beginselen weet desnoods alleen te staan.
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 3, blz. 121:
in Nederduitsche synonymen (1836), band 2, blz. 173:
woorden met een verwante vorm:
zie ook:
bij andere sites:
debug info: 0.0038 c
