Ten deele onderstelt, dat men de zaak niet geheel behandelt, of dat eene handeling, eigenschap of toestand slechts voor een deel, derhalve onvolkomen geschiedt of bestaat; eensdeels wordt gebruikt met het oog op een daartegenover gesteld ander deel. Eensdeels moet dus altijd gevolgd worden door anderdeels. Hij doet zijn plicht slechts ten deele = gebrekkig. Ik kan dien persoon niet voor knecht gebruiken, eensdeels omdat hij te jong is, anderdeels omdat hij wel eens misbruik maakt van sterken drank.