knorren
als woordenboektrefwoord:
- knorren:
- (geknord), brommen; ontevredenheid uiten door woorden.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
als synoniem van een ander trefwoord:
- klagen (ww) :
- mopperen, grommen, huilen, brommen, mekkeren, piepen, knorren, loeien, jammeren, kermen, zaniken, weeklagen, jeremiëren, lamenteren, mommelen, mummelen, urmen
- mopperen (ww) :
- klagen, pruttelen, brommen, mokken, knorren, sputteren, morren, kniezen, foeteren, kankeren, moffelen, reclameren, murmelen, sakkeren
- opspelen (ww) :
- uitvaren, protesteren, brommen, blaffen, snauwen, knorren, razen, tekeergaan, tieren, fulmineren, oppijpen, een stem opzetten
- snauwen (ww) :
- grommen, katten, brommen, knorren, opspelen, bassen, grauwen, bitsen, snibben
- pruttelen (ww) :
- mopperen, grommen, brommen, knorren, sputteren, morren, grollen
- foeteren (ww) :
- uitvaren, mopperen, knorren, vloeken, razen, kankeren
- brommen (ww) :
- mopperen, pruttelen, knorren, grollen
- grommen (ww) :
- pruttelen, brommen, knorren
- rammelen (ww) :
- knorren
woordverbanden van ‘knorren’ grafisch weergegeven
in Charivarius' Een Ander Woord (1945):
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
Eigenlijk duiden deze woorden het onaangename geluid aan, dat door sommige dieren wordt voortgebracht. De roerdomp en de bromvlieg brommen; de muggen gonzen; het varken knort; de beer bromt of gromt. Overdrachtelijk wordt brommen gezegd van een onmelodieus geluid van muziekinstrumenten of 't geluid van zware klokken; alle woorden, behalve gonzen, van den onaan-genamen klank, dien de menschelijke stem bij ontevredenheid of toorn aanneemt. Hij bromt (gromt of knort) ook altijd.
in Nederduitsche synonymen (1836), band 2, blz. 82:
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 1, blz. 415:
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 2, blz. 305:
woorden met een verwante vorm:
bij andere sites:
debug info: 0.003 c
