belijden
als woordenboektrefwoord:
- belijden:
- (beleed, beleden), bekennen ; erkennen.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- belijden (ww) :
- verkondigen, getuigen, uitdragen, prediken
- belijden (ww) :
- bekennen, opbiechten
- belijden (ww) :
- aanhangen
als synoniem van een ander trefwoord:
- aanhangen (ww) :
- huldigen, steunen, naleven, toegedaan zijn, belijden
- bekennen (ww) :
- erkennen, opbiechten, toegeven, belijden
woordverbanden van ‘belijden’ grafisch weergegeven
in Charivarius' Een Ander Woord (1945):
- omhelzen:
- aannemen, aanvaarden, belijden
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
Zijne gevoelens of daden, die niet bekend waren, mededeelen. Belijden is het meer plechtige woord; men zegt zoowel een. godsdienst belijden, als zijne zonden belijden. Zoowel zijne zonden bekennen, schuld bekennen, als kleur bekennen, d. i. toonen wat men eigenlijk is; bekennen, wordt echter meer ten opzichte van daden gebruikt, die men Verborgen had willen houden. In tegenstelling gebruikt, ziet belijden soms op eene vrijwillige, bekennen op eene min of meer afgedwongen schuldbelijdenis. Men gebruikte vroeger de pijnbank om de misdadigers tot bekentenis te brengen, die niet terstond hunne schuld beleden.
in Keur van Nederlandsche Synoniemen (1922):
Zijn gevoelens of handelingen, die niet bekend waren, mededeelen.
Bekennen duidt aan, dat men de bekentenis liever had verborgen gehouden, maar door aandrang van buiten tot het mededeelen genoodzaakt wordt. De noordenaar moest tegenover zooveel deugdelijke bewijzen zijn misdaad wel bekennen.
Belijden ziet meer op een innerlijken aandrang en gaat vooral met een gevoel van berouw gepaard; het heeft dus een edeler beteekenis: Ootmoedig beleed hij zijn schuld. Het wordt ook ten opzichte van godsdienstige gevoelens gebruikt: Zijn zonden belijden.
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 1, blz. 258:
in Nederduitsche synonymen (1836), band 1, blz. 260:
woorden met een verwante vorm:
bij andere sites:
debug info: 0.0019 c
