Maken dat eene verwachting niet vervuld wordt. Beschamen, d. i. iemand te schande maken in zijne verwachting, is sterker dan teleurstellen, en ziet op het berokkenen eener grievende teleurstelling. Iemand, die zich in groote verlegenheid bevindt, en redding verwacht van een persoon, op wien hij zeker meent te mogen rekenen, zegt b.v. tegen dien persoon: Beschaam mijne hoop niet! Mijne vrees werd beschaamd beteekent: mijne vrees bleek ongegrond te zijn.