orde

als woordenboektrefwoord:

orde:

v. (-n), rang; regeling; regelmatigheid ; afdeling ener dier klasse ; vereniging van personen, door regelen en wetten verbonden ; bouworde, stijl; ridderteken.

als trefwoord met bijbehorende synoniemen:

orde (zn) :

norm, rust, regelmaat, netheid, discipline, tucht

orde (zn) :

rangorde, volgorde, ordening

orde (zn) :

ordening, ordelijkheid

orde (zn) :

bouwstijl, bouworde

orde (zn) :

lintje, ordeteken

orde (zn) :

soort, klasse

orde (zn) :

stel

als synoniem van een ander trefwoord:

afdeling (zn) :

groep, sectie, verdeling, soort, rubriek, categorie, indeling, eenheid, klasse, onderdeel, vak, orde, patrouille, divisie, vertakking, geleding, onderafdeling

norm (zn) :

schaal, gedragsregel, regel, regelmaat, maat, graadmeter, standaard, orde, criterium, maatstaf, normering, richtsnoer, toetssteen, norma, gedragslijn

soort (zn) :

type, slag, categorie, aard, merk, orde, genre, specie, soortement

tucht (zn) :

dwang, regel, discipline, orde, gebondenheid

rang (zn) :

plaats, rij, orde, sliert, gelid, rist

discipline (zn) :

orde, tucht

stel (zn) :

stand, orde

woordverbanden van ‘orde’ grafisch weergegeven

in Charivarius' Een Ander Woord (1945):

in de lijst met antoniemen (woorden met een tegengestelde betekenis):

orde ≠

chaos, disorde, wanorde

woorden met een verwante vorm:

zie ook:

bij andere sites: