burcht
als woordenboektrefwoord:
- burcht:
- m. (-en), kasteel.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
als synoniem van een ander trefwoord:
- kasteel (zn) :
- slot, vesting, burcht, chateau
- slot (zn) :
- kasteel, burcht, burg, palts
- sterkte (zn) :
- fort, vesting, burcht
- steen (zn) :
- kasteel, burcht
woordverbanden van ‘burcht’ grafisch weergegeven
in Charivarius' Een Ander Woord (1945):
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
Alle duiden eigenlijk eene versterkte woning van een edelman in de middeleeuwen aan, waaromheen langzamerhand vlekken (burgen, Fr. bourgs, Eng. boroughs) ontstonden, wier bewoners bij ons den naam van burgers kregen. Burg, burcht, slot zijn Germaansche woorden, kasteel is de aan het Latijn ontleende benaming van zulke versterkte woningen. Kasteel, oorspronkelijk eene versterkte legerplaats, kreeg later de beteekenis van eene sterkte; soms werd deze in of dicht, bij eene stad opgericht om de burgerij in toom te houden, zooals het kasteel Vredenburg te Utrecht, het kasteel van Antwerpen. Thans is kasteel het meest gewone woord; in samenstellingen zijn slot en burcht meer gebruikelijk: slottuin, burchtheer.
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 1, blz. 424:
bij andere sites:
debug info: 0.0067 c
