Zij drukken dezelfde ondeugd, de geneigdheid tot kwaadspreken uit. De laatste, hoedanigheid is erger dan de eerste, want terwijl bij de eerste meer aan onbezonnenheid gedacht wordt, veronderstelt de laatste bepaald boos opzet.

Het vermelden van hetgeen iemands goeden naam benadeelen kan. Achterklap is meer het gevolg van lichtzinnigheid en babbelzucht en geschiedt dikwijls zonder kwade bedoelingen. Het is de daad van kwaadspreken en is dus niet noodwendig iets vertellen, dat niet waar is.

Ach, mocht ik minder d' achterklap
Der wereld en haar wuft gesnap,
En meer des hemels oordeel schromen!

Laster sluit het denkbeeld van een opzettelijk verzonnen kwaad in, en geschiedt dus altijd met boosaardige oogmerken. Het is vuige laster, dat alleen eerzucht Willem van Oranje zou bewogen hebben tegen Filips op te staan. Lastering is algemeener dan laster, en duidt meer eene openlijk tegen iemand ingebrachte beschuldiging aan, die men niet genoegzaam kan staven. Een ten laste leggen dat uit kwaadwilligheid geschiedt en tegen den betichte persoonlijk gericht is, wordt eene aantijging genoemd. Voor zoover er niet bij vermeld wordt, dat het eene lasterlijke aantijging is, staat zij met achterklap gelijk, doch verschilt er in zooverre van, dat zij in het bijzijn van den beschuldigde kan geschieden. Laster en lastering kunnen ook in iemands bijzijn geschieden, terwijl achterklap zijne afwezigheid veronderstelt.