gestalte
als woordenboektrefwoord:
- gestalte:
- v. (-n), gedaante, postuur.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- gestalte (zn) :
- voorkomen, aanzien, figuur, vorm, stal, gedaante, formaat, uiterlijk, grootte, verschijning, leest, postuur, silhouet, verschijningsvorm
als synoniem van een ander trefwoord:
- uiterlijk (zn) :
- schijn, voorkomen, aanzien, vorm, gezicht, gedaante, aanblik, aspect, buitenkant, gestalte, schors, aanzicht, uitzicht, aangezicht, exterieur, habitus, fysionomie, buitenzijde
- voorkomen (zn) :
- schijn, aanzien, optreden, vorm, gezicht, aanblik, uiterlijk, gestalte, aanzicht, uitzicht, presentie, opzicht, look, habitus, fysionomie, tegenwoordigheid
- vorm (zn) :
- voorkomen, figuur, uitdrukking, stal, profiel, gedaante, uiterlijk, gestalte, verschijningsvorm, contouren
- bouw (zn) :
- opbouw, aanleg, vorm, constructie, gestalte, maaksel, makelij, bouwtrant
- gedaante (zn) :
- figuur, uiterlijk, gestalte, verschijning, verschijningsvorm
- figuur (zn) :
- bouw, vorm, gedaante, gestalte, postuur, lichaamsvorm
- statuur (zn) :
- formaat, gestalte, postuur, lichaamslengte
- gedaante (zn) :
- figuur, vorm, uiterlijk, gestalte
- postuur (zn) :
- figuur, gestalte, lichaamsbouw
- grootte (zn) :
- gestalte, lichaamsgestalte
- stuk (zn) :
- formaat, gestalte
- stal (zn) :
- vorm, gestalte
woordverbanden van ‘gestalte’ grafisch weergegeven
in Charivarius' Een Ander Woord (1945):
- gestalte:
- gedaante
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
In het algemeen kan men zeggen, dat figuur ziet op het uiterlijk voorkomen, zooals het zich in ruwe omtrekken, vorm op het uiterlijk voorkomen, zooals het zich in meer bepaalde omtrekken vertoont, terwijl bij gedaante en gestalte op alles wordt gelet, wat aan eene verschijning haar eigenaardig karakter verleent, en gedacht wordt aan de gezamenlijke lijnen, waardoor het beeld wordt gevormd. Vorm staat ook voor wijze van samenstelling (b.v. van contracten enz.), en in den pluralis voor de manier van zich voor te doen. Een man van vormen (een wellevend man).
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 2, blz. 170:
zie ook:
bij andere sites:
debug info: 0.0027 c
