kei
als woordenboektrefwoord:
- kei:
- m. (-en), straatsteen.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- kei (zn) :
- ster, genie, kraan, uitblinker, kanjer, bolleboos, crack, klepper
- kei (zn) :
- klinker, steen, straatsteen, kassei
- kei (zn) :
- steenblok, rolsteen
als synoniem van een ander trefwoord:
- ster (zn) :
- meester, grootheid, beroemdheid, idool, topper, uitblinker, kanjer, filmster, talent, kei, diva, virtuoos, star, vedette, superstar
- hoogvlieger (zn) :
- licht, slimmerik, kei, bolleboos, whizzkid, goochemerd
- baas (zn) :
- kraan, kanjer, kei, bolleboos, knapperd, klepper
- uitblinker (zn) :
- ster, kraan, topper, kei, knapperd
- kraan (zn) :
- kopstuk, kei, knapperd, crack
- klepper (zn) :
- baas, kraan, kei, bolleboos
- steen (zn) :
- rotsblok, kiezelsteen, kei
- kanjer (zn) :
- uitblinker, kei
- bikkel (zn) :
- kei
woordverbanden van ‘kei’ grafisch weergegeven
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
Van deze steenen zijn de baksteen, klinker en tichelsteen kunstmatig, de kei door de natuur gevormd. Tichelsteen is de ruimste benaming, daar zij op alle kunststeenen, ook op de in de zon gedroogde, toepasselijk is. Oorspronkelijk beteekende tichelsteen echter uitsluitend een steen bestemd om te dekken of te bekleeden; eene beteekenis, die later op tegel is overgegaan. Baksteen is daarentegen de steen, die door de hitte van het vuur verhard is. Klinker noemt men een zoo hard gebakken steen, dat hij klinkt als men er tegen slaat; deze soort wordt inzonderheid tot bestraten gebezigd. Kei noemt men die steensoort, welke òf in ronden vorm in de natuur gevonden wordt, òf door den mensch in vierkanten vorm uit de rots gehouwen wordt, ten einde voor bestrating te dienen.
bij andere sites:
debug info: 0.0018 c
