Onbezield wordt gezegd van stoffelijke voorwerpen (zonder ziel, d. i. niet met leven begaafd); figuurlijk wordt het gebruikt van gewrochten van den geest, waaraan men leven en geest pleegt toe te kennen, en beteekent dan: niet als met een bezielenden adem levend gemaakt, koud. Wordt onbezield gebruikt van een te voren levend wezen, dan ziet het meer op het stoffelijk deel, het lichaam, dat na den dood bezieling en leven mist, slechts eene massa stof of een gevoellooze klomp is, die daardoor met alle stoffelijke voorwerpen gelijk staat.

Daar lag hij uitgestrekt, als waar hij zonder leven.
Maar de onbezielde klomp deed wie hem zag nog beven. (Da Costa).

Ontzield, zielloos worden alleen ten opzichte van personen gebezigd: levenloos, door den dood opgehouden hebbend een levend wezen te zijn. Het zielloos overschot. Ontzield geeft daarenboven uitdrukkelijk te kennen, dat het leven (de ziel) door eene of andere oorzaak van buiten weggenomen is.