Alle drie woorden duiden aan, dat men het bepaalde doel had om iets te doen. Bij voorbedachtelijk en met voorbedachten rade, dat vooral als rechtsterm gebruikt wordt, is het doel meest van slechten aard, bij opzettelijk minder. Opzettelijk geeft te kennen dat men het bepaalde voornemen had, niet toevallig iets deed; bij voorbedachtelijk en met voorbedachten rade, dat men met overleg te werk is gegaan, maatregelen heeft moeten treffen, die men rekende, dat tot het bereiken van het doel konden voeren. Een opzettelijk verzuim staat tegenover een onwillekeurig verzuim. De beschuldigde heeft den moord met voorbedachten rade (voorbedachtelijk) gepleegd.

Deze woorden geven te kennen, dat men het bepaalde voornemen heeft iets te doen.

Voorbedachtelijk (of gewoonlijk: met voorbedachten rade) onderstelt meestal een slechte daad, opzettelijk daarentegen in den regel niet.

Opzettelijk is het tegengestelde van toevallig; men wil dus laten blijken, dat men iets niet toevallig doet. Ik heb hem opzettelijk opgezocht, om hem te overtuigen, dat ik niet meer boos was. Voorbedachtelijk onderstelt, dat men vooraf middelen bedacht heeft ter bereiking van zijn doel; dit doel is bij voorbedachtelijk altijd misdadig, hetgeen bij opzettelijk niet het geval behoeft te zijn. De edelen wekten Floris V met voorbedachten rade reeds spoedig uit zijn middagslaap, om hem zoodoende zonder gevolg naar de valkenjacht te laten trekken.