Beide geven te kennen het uitgaan van licht van een lichaam naar een ander. Bij het eerste woord veronderstelt men, dat er stralen uitgaan van het lichaam zelf. Bestralen is dus: stralende beschijnen, beschijnen met eigen licht. Beschijnen laat dit in het midden, en geeft alleen te kennen dat er schijnsel uitgaat van een lichaam, hetzij dit uit het lichaam zelf voortkomt, hetzij dat het ontleend licht is. Men zegt daarom van de maan, dat zij de aarde beschijnt, niet dat zij haar bestraalt. Figuurlijk wordt altijd bestralen gebezigd. Met 's hemels gunst bestraald.