Iemand of iets vastleggen of vastmaken. Van personen gezegd, wordt er door verstaan het belemmeren of beperken van de vrijheid van beweging, hetzij van een deel des lichaams, hetzij van het geheele lichaam. Binden is vastmaken door middel van band of andere buigzame stof. Aan boeien, ketenen, kluisteren verbindt men de bijgedachte, dat het door de in deze werkwoorden uitgedrukte voorwerpen geschiedt; koppelen (tot een koppel maken) laat de wijze in het midden, maar drukt meer bepaald uit, dat het eene verbinding is van twéé personen of zaken. In figuurlijken zin worden binden en boeien zoowel in spreek- als schrijftaal gebruikt, ketenen en kluisteren echter alleen in verheven stijl. Hij is aan huis gebonden; (hij kan niet van huis); door dien maatregel was hij aan handen en voeten gebomden; gebonden soep; iemand iets op het hart binden; de spreker boeide zijne hoorders; een boeiend boek; aan het ziekbed gekluisterd zijn; harten ketenen door weldaden.