blank
als woordenboektrefwoord:
- blank:
- bn. bw. (-er, -st), blinkend; wit; onbevlekt.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- blank (bn) :
- ongeverfd, kleurloos, wit, smetteloos, ongekleurd
- blank (bn) :
- zuiver, rein, onbedorven, onbezoedeld, lelieblank
- blank (bn) :
- onder water, overstroomd, overspoeld
- blank (bn) :
- blanco, onbeschreven
- blank (bn) :
- glanzend, helder
- blank (bn) :
- rijmloos
als synoniem van een ander trefwoord:
- wit (zn) :
- blanco, blank, bleek
- smetteloos (bn) :
- zuiver, blank, onbesproken, ongerept, vlekkeloos, onberispelijk, rein, ongevlekt, onbezoedeld, onbedorven
woordverbanden van ‘blank’ grafisch weergegeven
in Charivarius' Een Ander Woord (1945):
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
Wit noemt men een voorwerp, door welks oppervlakte alle lichtstralen worden teruggekaatst; bleek hetgeen niet hoog van kleur is, en wat het witte nadert. Een wit paard, witte sneeuw, eene bleeke kleur, bleeke inkt, een bleek gelaat. Blank wordt enkel gebezigd van eene gladde, blinkende oppervlakte. Van de huid van mcnschen of dieren gezegd, is het 't tegenovergestelde van donker, bruin of geel. De blanken. Blank als zilver. Een blank zwaard. De velden staan blank. Figuurlijk heeft blank de beteekenis van rein, oprecht. Een blank gemoed.
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 3, blz. 357:
bij andere sites:
debug info: 0.0025 c
