koppel
als woordenboektrefwoord:
- koppel:
- m. (-s), leren gordel; troep, kudde.
- koppel:
- o. (-s), een paar, twee.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- koppel (zn) :
- stel, paar, tweetal, span, gespan
- koppel (zn) :
- riem, sabelriem, degenriem
- koppel (zn) :
- enige, enkele
als synoniem van een ander trefwoord:
- riem (zn) :
- koppel, band, gordel, snaar, ring, singel, lijn, riempje, drijfriem, bretel
- paar (zn) :
- stel, koppel, duo, tweetal, span, gespan
- tweetal (zn) :
- stel, koppel, paar, duo, twee, span
- echtpaar (zn) :
- stel, koppel, paar, echtelieden
- stel (zn) :
- koppel, paar, stelletje, span
- span (zn) :
- stel, koppel, paar, set
- duo (zn) :
- stel, koppel, tweetal
- koppelriem (zn) :
- koppel, bandelier
- gespan (zn) :
- koppel, paar
woordverbanden van ‘koppel’ grafisch weergegeven
in Charivarius' Een Ander Woord (1945):
in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):
Twee gelijksoortige voorwerpen. Koppel beduidt eigenlijk een zoodanig tweetal, dat door een band verbonden (gekoppeld) is. Een koppel pistolen = twee bij elkander behoorende pistolen. Bij uitbreiding staat het echter voor paar in het algemeen. Een koppel duiven, hetzelfde als een paar duiven = een mannetje en een wijfje. Koppel wordt zelfs gebruikt in den zin van troep. Zij stonden op een koppel. Een groote koppel zwanen. Een koppel (vlucht) patrijzen.
in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 2, blz. 323:
woorden met een verwante vorm:
bij andere sites:
debug info: 0.0017 c
