stilte
als woordenboektrefwoord:
- stilte:
- v. rust, kalmte.
als trefwoord met bijbehorende synoniemen:
- stilte (zn) :
- kalmte, vrede, rust, zwijgen, stilzwijgen, sereniteit, stilheid, zwijgzaamheid, vredigheid, stilzwijgendheid, onmededeelzaamheid, geslotenheid, gerustheid, geluidloosheid, bedaardheid
als synoniem van een ander trefwoord:
- rust (zn) :
- kalmte, vrede, gemoedsrust, stilte, verademing, sereniteit, zielsrust, stilheid, zielenrust, vredigheid, rustigheid, geruststelling, gerustheid
- zwijgen (zn) :
- stilte, stilzwijgen, verstommen, zwijgzaamheid, stommetje spelen, stilzwijgendheid, het zwijgen ertoe doen
- bedaardheid (zn) :
- kalmte, nuchterheid, stilte, gematigdheid, gelatenheid, bezadigdheid
- kalmte (zn) :
- stilte, rust, sereniteit
- eenzaamheid (zn) :
- stilte, verlatenheid
- stil (tw) :
- stilte, koest, zwijg, tut tut, st, mondje dicht
woordverbanden van ‘stilte’ grafisch weergegeven
in Charivarius' Een Ander Woord (1945):
- rust:
- gerustheid, kalmte, stilte, vrede, orde
in Keur van Nederlandsche Synoniemen (1922):
rust, stilte
Zonder beweging of geluid.
Rust is de toestand, die intreedt, als een beweging of werking ophoudt; stilte is de toestand na 't ophouden van een heftige, van geluiden vergezeld gaande beweging, of wel: de afwezigheid van elk geluid. Vergelijk: Een welverdiende rust. Een rollend lichaam komt eindelijk tot rust. — De stilte na den storm. — De stilte des grafs (des doods).
in de lijst met antoniemen (woorden met een tegengestelde betekenis):
zie ook:
bij andere sites:
synoniemen-sites:
algemene woordenboeken:
oorsprong:
zinsverband en voorbeeldzinnen:
overige:
debug info: 0.002 c
