De beide eerste woorden duiden aan, dat iets verbonden is aan, of behoort tot iets anders, dat als hoofdzaak beschouwd wordt. Terwijl aankleef meer aanduidt alles, wat er bij komt en aan vast is, ziet aanhoorigheid meer op de zaken, die door een bepaalden rechtsband of betrekking aan iets verbonden zijn, en komt dan bijna uitsluitend in het meerv. voor. Eene heerlijkheid met hare aanhoorigheden. De boerderij wordt verkocht met alle aanhoorigheden. Aankleef komt alleen nog voor in de uitdrukking met den aankleve van dien, b.v. in eene aankondiging van eene publieke verkooping: eene branderij met den aankleve van dien. Het woord onderhoorigheid, in zijn concrete beteekenis gebezigd, komt alleen in het meerv. voor, en wordt dan gebruikt om de gronden aan te duiden, die onder eene of andere plaats behooren; b.v. het kasteel met zijne onderhoorigheden.