prétérit (zn):
onvoltooid verleden tijd(en) preterite tense; simple past.
(sv) enkelt tempus som anger att handlingen skedde tidigare än nu., verleden tijd(de) Verbform im Präteritum.
(de) Linguistik: Zeitform eines Verbs, das die Vergangenheit eines Geschehens ausdrückt.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com