N.B. De resultaten hieronder komen van derde partijen. Zie ook resultaten uit onze eigen synoniemendatabank voor competentie.
competentie (zn):
bekwaamheid(nl) —.
(de) die angeborene oder erworbene Eigenschaft, zu etwas imstande zu sein.
(en) the quality or state of being competent for a general role..
(en) the quality or state of being competent for a particular task..
(en) ability to perform some task.
(nl) een ontwikkelbaar vermogen van mensen waarmee ze in voorkomende situaties adequaat, gemotiveerd, proces- en resultaatgericht kunnen handelen., capaciteit(nl) —.
(nl) een ontwikkelbaar vermogen van mensen waarmee ze in voorkomende situaties adequaat, gemotiveerd, proces- en resultaatgericht kunnen handelen., leerdoel(nl) —.
(nl) een cluster van samenhangende kennis, vaardigheden en houdingen, deskundigheid, geschiktheid., vaardigheid(nl) —.
(nl) een ontwikkelbaar vermogen van mensen waarmee ze in voorkomende situaties adequaat, gemotiveerd, proces- en resultaatgericht kunnen handelen., vermogen(nl) —.
(nl) een ontwikkelbaar vermogen van mensen waarmee ze in voorkomende situaties adequaat, gemotiveerd, proces- en resultaatgericht kunnen handelen., erosiebestendigheid(nl) bevoegdheid tot handelen of oordelen., bevoegdheid(en) the quality or state of being competent for a general role..
(en) the quality or state of being competent for a particular task.., domein(en) area or subject of authority or involvement., gezag(en) area or subject of authority or involvement., vakkundigheid(en) ability or skill.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com