ruig

als woordenboektrefwoord:

ruig:

bn. (-er, -st), harig; ruw; (fig.) onbeschaafd.

als trefwoord met bijbehorende synoniemen:

ruig (bn) :

behaard, harig, wollig, pluizig, borstelig

ruig (bn) :

grof, ongelijk, ruw, oneffen

ruig (bn) :

woest, wild, lomp

als synoniem van een ander trefwoord:

wild (bn) :

stormachtig, ruig, woest, driftig, dol, baldadig, ongetemd, ongeregeld, onbeschaafd, vurig, ruw, onbeheerst, onbesuisd, onstuimig, bout, onbeteugeld

grof (bn) :

onbeleefd, onfatsoenlijk, gemeen, ruig, onbeschoft, rauw, ongezouten, lomp, onbeschaafd, ruw, vulgair, platvloers, frank, onbehouwen, cru, vrank

ruw (bn) :

hard, grof, ruig, schraal, ongelijk, stroef, hobbelig, kriebelig, oneffen, getand, ecru, onzacht, zoor

harig (bn) :

behaard, ruig, borstelig

ruw (bn) :

ruig, harig, borstelig

woordverbanden van ‘ruig’ grafisch weergegeven

in Charivarius' Een Ander Woord (1945):

in het Handwoordenboek van Nederlandsche Synoniemen (1908):

in Nederduitsche synonymen (1836), band 1, blz. 88:

in Woordenboek der Nederduitsche synonimen (1821), band 3, blz. 142:

in de lijst met antoniemen (woorden met een tegengestelde betekenis):

ruig ≠

bedaard, effen, egaal, gelijk, glad, kalm, ontspannen, rustig, vlak

bij andere sites: