Lichaamsdeel van dieren dat hun dient om te vliegen. Vleugel is het algemeene woord hier voor; vlerk stelt meer het bevederde lichaamsdeel op den voorgrond. Wiek, voor vleugel, wordt bij voorkeur in deftigen en figuurlijken zin gebruikt. Pennen wordt in deze beteekenis soms voor wieken gebruikt in bepaalde uitdrukkingen z. a. adelaarspennen. Voor insecten wordt alleen vleugels gebruikt. Ook in figuurlijke taal worden aan personen en aan wind, liefde enz. wel vleugelen of wieken, geen vlerken, toegeschreven. De vrees maakt iemand vleugelen. Op eigen wieken drijven, iemand kortwieken, een gewiekt geluid.