Iemand onder zijne macht brengen (bij persoonsverbeelding van slaap, schrik enz. gezegd). Bevangen is eigenlijk sterker dan vermeesteren of overmeesteren, voor zooverre het onderstelt, dat de aanval zoo plotseling geschiedt, dat er aan geen tegenstand valt te denken. Van morgen beving mij de slaap in de kerk, maar ik zal zorgen, dat hij mij onder den avonddienst niet meer overmeestert. Het voorvoegsel ver in vermeesteren heeft dezelfde kracht als over in overmeesteren; deze beide veronderstellen dat er een tegenstreven, een strijd aan voorafgaat. Zij beduiden eigenlijk geheel hetzelfde; misschien is het laatste nog iets krachtiger. Bevangen wordt in de algemeene spreektaal het meest gebruikt; overmeesteren hoort men nagenoeg niet.

Bemachtigen zegt dit in 't algemeen; vermees-

teren onderstelt uitdrukkelijk strijd en geeft tevens te kennen, dat men over iets meester wordt en dus naar willekeur er mee kan handelen. Een plaatsje bemachtigen. Een stad bemachtigen en ook: vermeesteren (verschil!).