einmalig (bn):
eenmalig(de) —.
(en) singular; unique; special; remarkable.
(en) occurring once; one-time., enig(de) —.
(fr) Qui est seul en son genre., uniek(de) —.
einmalig (zn):
gelegenheid(en) one or single occasion; the present reason or purpose.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com