einzigartig (bn):
uniek(de) —.
(en) one of a kind., enig(en) being the only one of a kind.
(en) distinguished by superiority., enige(en) distinguished by superiority.
(en) being the only one of a kind., opmerkelijk(en) distinguished by superiority.
(en) being the only one of a kind., opmerkelijke(en) being the only one of a kind.
(en) distinguished by superiority., uitzonderlijk(en) distinguished by superiority.
(en) being the only one of a kind., nieuw(fr) Nouveau, inusité..
einzigartig (zn):
uniek in zijn soort(en) unique specimen.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com