accusative (zn):
The case of nouns serving as the direct object of a verb
lijdend voorwerp
Via: Ensyns.nl
accusative (zn):
accusatief(en) —.
(de) Grammatik, Linguistik: 4. Fall (Kasus) (Wen-Fall) der Deklination (Beugung) von.
(fi) objektin sijamuoto.
(fr) Cas accusatif.
(sv) ord i kasuset.
(sv) kasus.
(no) grammatikalsk kasus.
(zh) 語法格., vierde naamval(en) —.
(de) Grammatik, Linguistik: 4. Fall (Kasus) (Wen-Fall) der Deklination (Beugung) von.
(fr) Cas accusatif.
(no) grammatikalsk kasus.
(zh) 語法格., lijdend voorwerp(no) grammatikalsk kasus., lijdendvoorwerpsvorm(de) Grammatik, Linguistik: 4. Fall (Kasus) (Wen-Fall) der Deklination (Beugung) von.
accusative (bn):
accusatief(en) —.
(fr) Relatif au cas accusatif.
(ru) аккузатив.
(ru) указывающий на объект, подвергающийся действию., beschuldigend(en) —.
Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com