imperative (zn):
A mood that expresses an intention to influence the listener's behavior
gebiedende wijs
Via: Ensyns.nl
imperative (bn):
noodzakelijk(en) —., gebiedende wijs(it) (aggettivo) di comando.
(it) [[grammatica]], [[filosofia]].
(it) [[obbligo]].
(it) (aggettivo) [[grammatica]]., imperatief(it) [[grammatica]], [[filosofia]].
(it) (aggettivo) di comando.
(it) (aggettivo) [[grammatica]].
(it) [[obbligo]]., dwingend(fr) Qui exige l’obéissance à un ordre.
imperative (zn):
must(en) —., gebiedende wijs(sv) moralisk norm.
(sv) modus som används i uppmaningar.
imperative (phraseologicalUnit):
gebiedende wijs(lt) {{Kategorija.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com