noun (zn):
A content word that can be used to refer to a person, place, thing, quality, or action
nomen, zelfstandig naamwoord, substantief
Via: Ensyns.nl
noun (zn):
zelfstandig naamwoord(en) —.
(de) Substantiv.
(de) Wortart, die ein bestimmtes Objekt oder eine bestimmte Person bezeichnet.
(de) Linguistik: Substantiv oder Adjektiv.
(de) Wort, das ein bestimmtes Objekt oder eine bestimmte Person bezeichnet.
(fi) nomineihin kuuluva sana, joka merkitsee asioiden, esineiden, aikajaksojen, henkilöiden, paikkojen jne. nimityksiä.
(es) [1] palabra que nombra personas, animales o cosas.
(fr) Substantif.
(de) —.
(de) —.
(de) —.
(de) —.
(lt) kalbos dalis.
(it) sostantivo, linguistica, componente grammaticale del discorso.
(no) ordklasse.
(zh) 詞類.
(sv) ordklass.
(pl) —.
(tr) isim., substantief(en) —.
(de) Substantiv.
(de) Linguistik: Substantiv oder Adjektiv.
(de) Wort, das ein bestimmtes Objekt oder eine bestimmte Person bezeichnet.
(fr) Substantif.
(lt) kalbos dalis.
(no) ordklasse.
(zh) 詞類.
(sv) ordklass.
(pl) —., naamwoord(en) —.
(de) Substantiv.
(de) Linguistik: Substantiv oder Adjektiv.
(fi) sana, joka taipuu sijamuodoissa sekä yksikössä ja monikossa.
(es) —.
(it) {{Term|grammatica|it}}.
(it) parola con cui si identifica una persona o un oggetto.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com