alphabet (zn):
а́збука(en) —.
(zh) 用於書寫某種語言時所使用的有序字母集合（名詞）., алфави́т(en) —.
(zh) 用於書寫某種語言時所使用的有序字母集合（名詞）., алфавит(de) geordnete Menge der in einer Schriftsprache verwendeten Buchstaben.
(fi) kielitiede.
(fr) ensemble ordonné de lettres.
(nl) de lettertekens van een taal.
(lt) abėcėlė.
(no) en sortert rekke bokstaver.
(sv) ordnade skrivtecken.
(es) —.
(pl) —., азбука(de) geordnete Menge der in einer Schriftsprache verwendeten Buchstaben.
(fi) kielitiede.
(fr) ensemble ordonné de lettres.
(nl) de lettertekens van een taal.
(lt) abėcėlė.
(sv) ordnade skrivtecken.
(es) —.
(pl) —., алфави́тный(zh) 用於書寫某種語言時所使用的有序字母集合（名詞）., латиница(pl) —.
Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com