beak (ww):
косить(de) —., прогуливать(de) —.
beak (zn):
клюв(en) —.
(en) —.
(de) Zoologie: das Mundwerkzeug bestimmter Tiere.
(ca) Part d'un ocell.
(ca) Part d'un ocell.
(fi) eläimellä.
(fr) Partie qui tient lieu de bouche aux oiseaux.
(es) —.
(pl) —.
(sv) käkpartiet hos fåglarna.
(pt) Extremidade de entrada do sistema digestivo de uma ave.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com