carapace (zn):
щит(en) —.
(nl) 1. (militair) een voorwerp dat als afweer tegen de aanval van de vijand voor zich gehouden wordt., карапа́кс(en) —., па́нцирь(en) —., щито́к(en) —., панцирь(fr) Sorte de cuirasse qui couvre le dos de la tortue.
(fr) Enveloppe de certains crustacés., карапакс(pl) —.
Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com