diminutive (zn):
деминути́в(en) —., диминути́в(en) —., уменьши́тельно-ласка́тельное сло́во(en) —., уменьши́тельное сло́во(en) —., диминутив(fr) Terme diminutif.
(lt) lt.
(sv) ordbildning för att uttrycka att något är litet.
(es) —., уменьшительная форма(de) Linguistik: grammatische Verkleinerungsform.
(de) Linguistik: Wortform, die mit Hilfe einer entsprechenden Endung eine Verkleinerung ausdrückt.
(pl) —., уменьшительное слово(fr) Terme diminutif.
(lt) lt., деминутив(fr) Terme diminutif., ласкательная форма(pl) —.
diminutive (bn):
уменьши́тельный(en) —.
(en) —., деминути́вный(en) —., диминути́вный(en) —., кро́хотный(en) —., миниатю́рный(en) —., уменьши́тельно-ласка́тельный(en) —., маленький(nl) 1. van geringe grootte., уменьшительный(de) Linguistik: verkleinernd; das Diminutiv betreffend.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com