ending (zn):
коне́ц(en) —.
(en) —., оконча́ние(en) —.
(en) —., заверше́ние(en) —., конец(sv) där något upphör eller når en gräns.
(pt) (lugar ou tempo em que algo termina).
(pl) —.
(pl) —., окончание(fi) kielitiede.
(de) —.
(pl) —.
(pl) —., завершение(de) —.
(pl) —.
(pl) —., концовка(pl) —.
(pl) —., финал(pl) —.
(pl) —., суффикс(fi) kielitiede.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com