fork (zn):
ви́лка(en) —.
(en) —.
(ca) Cobert.
(ca) Cobert., разви́лка(en) —.
(sv) plats där väg förgrenar sig., ви́лы(en) —., вилка(el) αμορτισέρ.
(el) σκεύος.
(de) mit Zinken ausgestattetes Werkzeug zum Aufspießen von Nahrungsmitteln.
(de) Schach: taktisches Motiv im Schach.
(de) kurz für Astgabel.
(de) Technik, Fahrzeugbau: Radaufhängung, insbesondere bei Zweirädern.
(fi) shakki.
(fi) ruokailuväline.
(fi) pyörän haarukka.
(es) —.
(fr) Ustensile de table.
(lt) lt.
(nl) 1. aftakking van een boomtak of van een weg.
(nl) 2. voorwerp bestaande uit een greep en (meestal 3 of 4) tanden, waarmee vast voedsel wordt gegeten.
(sv) köksverktyg.
(sv) schackställning.
(pl) —., распутье(de) Gabelung eines Weges.
(de) Gabelung in zwei Wege., лоза(pl) —., развилка(pl) —., распу́тье(sv) plats där väg förgrenar sig.
fork (ww):
разветвляться(de) —.
Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com