kettle (zn):
котёл(en) —.
(en) —.
(de) großes metallisches offenes Gefäß.
(fi) keittoastia.
(sv) kärl för uppvärmning av mat., ча́йник(en) —., чайник(el) βραστήρας νερού.
(fi) pannu jossa keitetään vettä.
(fr) (Cuisine) Récipient destiné à faire chauffer ou bouillir un liquide potable.
(pl) —., кастрюля(fi) keittoastia., паровоз(fr) train.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com