lift (ww):
поднима́ть(en) —.
(ca) Separar, elevar., жать(en) —., подня́ть(en) —., поднимать(bg) 1|.
(de) Person, transitiv.
(de) [[auf]] [[groß|größere]] [[Höhe]] [[bringen]].
(de) etwas von unten nach oben bewegen (meistens mit der Hand).
(de) etwas Schweres in die Höhe heben.
(fr) Faire qu’une chose soit plus haute.
(pl) —.
(sv) (konkret) förflytta uppåt., взростать(bg) 1|., возносить(pl) —., выводить(pl) —., закачать(bg) 1|., идти вверх(bg) 1|., навешивать(de) etwas in seine Halterung heben., отменять(pl) —., подниматься(lt) lt., происходить(lt) lt., снимать(fr) Déplacer vers le haut..
lift (zn):
лифт(en) —.
(de) Transportmittel zum Auf- und Abtransportieren.
(de) Anlage mit der Fähigkeit, durch eine Kabine Personen und Gegenstände vertikal zu befördern.
(de) in oder an einem Gebäude befindliche mechanische Vorrichtung, mit der Personen oder Lasten hinauf- oder hinabbefördert werden.
(de) mechanische Vorrichtung, mit der Wintersportler hangaufwärts befördert werden.
(fi) laite, joka nostaa tai laskee henkilön tai tavaran tasosta toiseen.
(fr) Appareil mécanique (1) et .
(pl) —.
(no) innretning for å transportere gods og personer opp og ned.
(sv) transportanordning.
(zh) 垂直運輸工具., подъёмник(en) —.
(en) —.
(de) in oder an einem Gebäude befindliche mechanische Vorrichtung, mit der Personen oder Lasten hinauf- oder hinabbefördert werden.
(de) mechanische Vorrichtung, mit der Wintersportler hangaufwärts befördert werden.
(sv) transportanordning.
(sv) det att lyfta.
(sv) apparat för att lyfta.
(zh) 垂直運輸工具., подъём(en) —.
(en) —.
(de) Vorgang des Hebens., элева́тор(en) —.
(sv) transportanordning.
(zh) 垂直運輸工具., подде́ржка(en) —., подня́тие(en) —., подъёмная си́ла(en) —., лебёдка(pl) —.
(pl) —., кран(pl) —., подъемник(pl) —., подъёмная сила(nl) 1. opwaartse kracht.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com