object (zn):
объе́кт(en) —.
(en) —.
(en) —.
(en) —.
(en) —.
(sv) programmering.
(sv) lingvistik: satsdel.
(sv) fysiskt föremål., вещь(en) —.
(fr) mot, idée, évènement ou énumération dont on parle.
(fr) objet, idée, concept ou abstraction quelconque.
(fi) ihmisen valmistama, käsin kosketeltava asia; tavara.
(tr) eşya., дополне́ние(en) —., предме́т(en) —., объект(de) Linguistik: syntaktische Funktion eines Satzgliedes, das vom Verb abhängig ist und in einem obliquen Kasus steht.
(de) Astronomie, kurz für: astronomisches Objekt, Himmelsobjekt.
(de) Gegenstand, auf den sich jemand bezieht, auf den das Denken oder Handeln ausgerichtet ist.
(fi) kielitieteellinen objekti.
(fr) (Par extension) En particulier, la personne qu’on aime..
(fr) (Programmation par objets) Instance de classe. Un objet stocke des valeurs de données (attributs), sur lesquels travaillent les méthodes de la classe..
(fr) But, objectif, visée..
(fr) Chose tangible et visible, concrète..
(fr) (Grammaire) S’oppose à sujet et désigne la personne ou la chose sur laquelle se porte l’action exprimée par le verbe..
(fr) Tout ce qui est la cause, le sujet, le motif d’un sentiment, d’une passion, d’une action..
(fr) (En particulier) Chose fabriquée par l’homme ; artéfact..
(ja) プログラミング.
(nl) 1. een object, iets dat fysiek bestaat.
(pl) —.
(pl) —.
(pl) —., предмет(de) materielle Sache, die nicht allzu groß ist: Ding, Sache, Objekt.
(de) abstrakte Sache, Thema, von dem die Rede ist: Thema, Problem, Stoff, Inhalt, Objekt, Sachverhalt.
(fi) ihmisen valmistama, käsin kosketeltava asia; tavara.
(nl) 1. een object, iets dat fysiek bestaat.
(tr) eşya.
(pl) —.
(pl) —., дополнение(fi) kielitieteellinen objekti.
(pl) —., обьект(pl) —., тело(sv) ansamling av materia., цель(de) Ausrichtung oder Endpunkt einer Bestrebung.
object (ww):
возража́ть(en) —., возрази́ть(en) —., возражать(de) intransitiv: einen Einwand, Widerspruch gegen etwas vorbringen.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com