official (zn):
должностно́е лицо́(en) —.
(sv) person som innehar en tjänst., официа́льное лицо́(en) —., слу́жащий(en) —., судья́(en) —., функционе́р(en) —., чино́вник(en) —., чино́вница(en) —., чиновник(de) öffentlich Bediensteter mit hoheitlichen Aufgaben, besonderen Pflichten sowie besonderen Privilegien.
(fr) Celui, celle qui remplit une fonction de l’État..
(pl) —.
official (bn):
официа́льный(en) —.
(en) —.
(en) —., должностно́й(en) —.
(en) —., служе́бный(en) —.
(en) —., официальный(fi) jonkin tunnustetun tai julkisen tahon vahvistama.
(pl) —.
(pl) —., казённый(nl) 1. erkend door bevoegd gezag.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com