savage (zn):
варвар(en) —.
(sv) medlem av naturfolk utanför civilisationen., дика́рка(en) —.
(sv) medlem av naturfolk utanför civilisationen., дика́рь(en) —.
(sv) medlem av naturfolk utanför civilisationen., бунта́рка(en) —., бунта́рь(en) —., дикарь(fi) luonnonvaraistaloudessa elävä, ei-korkeakulttuurisen kansan jäsen.
(fr) Personne dont le mode de vie est demeuré proche de la nature., каннибал(nl) 2. woesteling., людоед(nl) 2. woesteling.
savage (bn):
беспоща́дный(en) —., ва́рварский(en) —., ди́кий(en) —., дика́рский(en) —., жесто́кий(en) —., одича́вший(en) —., жестокий(de) Grauen (im Sinne von Furcht, Entsetzen) hervorrufend.
savage (ww):
набрасываться(en) —., разносить(en) —.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com