servant (zn):
слуга́(en) —.
(sv) betjänt., служа́нка(en) —., служи́тель(en) —., служи́тельница(en) —., слуга(de) abhängig Arbeitender, der für seinen Herren bestimmte häusliche Pflichten erfüllt, Hausangestellter.
(de) veraltend: Diener, Untergebener.
(fr) Celui qui se dévoue avec attachement..
(fr) Celui qui est au service d’une personne, d’une collectivité ou de Dieu.
(fr) (En particulier) Domestique et ne s’emploie guère que dans certaines locutions..
(pl) —.
(pl) —., служанка(de) abhängig Arbeitender, der für seinen Herren bestimmte häusliche Pflichten erfüllt, Hausangestellter.
(fr) Celui qui se dévoue avec attachement..
(fr) Celui qui est au service d’une personne, d’une collectivité ou de Dieu.
(fr) (En particulier) Domestique et ne s’emploie guère que dans certaines locutions..
(pl) —., раб(pl) —.
(pl) —., горничная(pl) —., подручный(fi) autonapumies, kuorma-autoissa lähinnä lastia kuormattaessa ja purettaessa kuljettajan apurina toiminut henkilö., служащий(pl) —., служитель(sv) betjänt., челядь(pl) —.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com