shout (ww):
крича́ть(en) —.
(ca) Parlar en un to de veu excessivament alt.
(sv) med hjälp av hög och kraftig röst frambringa starka ljud., кри́кнуть(en) —.
(sv) med hjälp av hög och kraftig röst frambringa starka ljud., закрича́ть(en) —., кричать(de) mit lauter Stimme äußern.
(de) plötzlichen, lauten Ruf ausstoßen oder längere Zeit unartikulierte, laute Geräusche von sich geben.
(fi) puhua lujaa.
(ja) —.
(pl) —.
(pl) —., звать(de) seine Stimme sehr laut hören lassen.
(de) etwas laut verkünden und zur Teilnahme auffordern., орать(de) —.
(pl) —., верещать(pl) —., выть(fi) puhua lujaa., закричать(ja) —., крикнуть(ja) —., реветь(de) —.
shout (zn):
крик(en) —.
(de) ein plötzlich ausgestoßener, lauter Ruf als Reaktion auf äußere oder innere Reize.
(pl) —., во́зглас(en) —., окрик(pl) —.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com