son (zn):
сын(en) —.
(en) —.
(en) —.
(en) —.
(de) männlicher, direkter Nachkomme.
(ku) Zarrokên nêr yên kesekî.
(fi) jonkun oma miespuolinen lapsi tai jälkeläinen.
(fr) Être humain masculin considéré via son père ou sa mère.
(it) discendente maschio.
(lt) sūnus.
(nl) 1. een mannelijk kind.
(sv) barn av manligt kön.
(tr) aile, primatlar.
(es) —.
(pl) —.
(zh) 所生男孩., сыно́к(en) —.
(en) —., приёмный сын(en) —., па́сынок(en) —., ребёнок(it) discendente maschio.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com