spit (zn):
коса́(en) —.
(zh) 突出地形., ве́ртел(en) —., плево́к(en) —., рожо́н(en) —., слю́нка(en) —., слюна́(en) —., шампу́р(en) —., вертел(de) ein Besteck zum Durchstoßen („aufspießen“) von Nahrung.
(fi) keittiötyöväline.
(fr) ustensile de cuisine., коса(de) lange, schmale Landzunge, die eine Lagune (ein Haff) unvollständig vom Meer abtrennt.
(nl) 1. een lange, smalle landtong die gevormd wordt door afzetting van zand in een bocht van de zeekust, en die de bocht op deze manier geheel of gedeeltelijk afsluit van de open zee.
(pl) —., слюна(de) umgangssprachlich: Sekret einer Speicheldrüse.
(pl) —., шампур(fi) keittiötyöväline.
(pl) —., мыс(fi) vesialueeseen työntyvä maakaistale., переше́ек(sv) udde eller (delvis) mer långsmal halvö., рожон(fr) ustensile de cuisine.
spit (ww):
наплева́ть(en) —.
(sv) stöta ut från munnen., плева́ть(en) —.
(ca) Expulsar de la boca., плю́нуть(en) —.
(sv) stöta ut från munnen., насаживать(en) —., плевать(de) Speichel heftig aus dem Mund schleudern.
(de) kleine Objekte aus dem Mund schleudern.
(de) Maschinen: Objekte schnell und heftig ausstoßen.
(de) spucken.
(fr) Rejeter violemment par la bouche.
(sv) stöta ut från munnen.
(pl) —., блевать(ja) 吐く・嘔く., выплевывать(fr) Rejeter violemment par la bouche., рвать(ja) 吐く・嘔く.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com