temple (zn):
храм(en) —.
(fr) édifice public consacré au culte de la divinité.
(fi) uskonnolliseen käyttöön pyhitetty paikka.
(tr) mâbet.
(zh) 宗教場所.
(tr) tapınak.
(de) —.
(es) —.
(nl) 1. een gebouw voor godsverering.
(pl) —.
(sv) byggnad för religiös vördnad., ме́сто богослужение|богослуже́ния(en) —.
(zh) 宗教場所., висо́к(en) —., святы́ня(en) —., висок(de) Anatomie: der Bereich zwischen Ohr und Auge, auf dem man beim Schlafen liegt.
(es) [1] Parte del cráneo inmediatamente anterior al ojo.
(fi) silmäkulman takainen alue pään sivulla, anatomiassa tempus.
(ja) 顳顬.
(nl) 3. zijvlak van het hoofd.
(pl) —., святилище(pl) —., святыня(pl) —., синагога(de) —., церковь(fr) Lieu de culte., школа(de) —.
Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com