tooth (zn):
зуб(en) —.
(en) —.
(en) —.
(ca) dent [1] (peça que serveix per mastegar).
(ca) dent [1] (peça que serveix per mastegar).
(da) benvækst i munden.
(fr) Os de la mâchoire .
(de) —.
(es) —.
(fr) Dents d’engrenage .
(fr) Dents de scie .
(fi) anatomia.
(fi) kasvitiede.
(lt) lt.
(nl) 2. scherp uitsteeksel.
(nl) 1. hard en wittige gecalcificeerde structuur in de mond.
(pt) (estrutura calcárea).
(pl) —.
(pl) —.
(zh) 解剖學:用於咀嚼食物的鈣化組織.
(sv) hårt organ.
(tr) diş., зу́бья(en) —.
(en) —., зубе́ц(en) —.
(en) —., зубец(fi) hammasrattaan hammas.
(fr) Dents d’engrenage .
(fr) Os de la mâchoire .
(fr) Dents de scie ., зубцы(fr) Dents d’engrenage .
(fr) Os de la mâchoire .
(fr) Dents de scie ., зубья(fr) Dents d’engrenage .
(fr) Os de la mâchoire .
(fr) Dents de scie .
tooth (ww):
вырезать фестонами(de) transitiv, Textilwesen: mit Zähnen oder Zacken versehen.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com