trumpet (zn):
труба́(en) —.
(ca) Instrument musical.
(ca) Instrument musical., рев(en) —., труба́ч(en) —., труба(de) Musik: hochtöniges Blechblasinstrument mit Kesselmundstück.
(fr) Instrument à vent.
(ja) 中高音域を担当する金管楽器.
(nl) 1. een koperen blaasinstrument met ventielen.
(sv) bleckblåsinstrument.
(pl) —., труба#Venäjä(fi) vaskipuhallin.
trumpet (ww):
игра́ть на труба|трубе́(en) —., раструбить(en) —., реве́ть(en) —., труби́ть(en) —., трубить(pl) —.
(pl) —.
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com