wireless (bn):
беспроводно́й(en) —.
(en) —., беспро́водный(en) —., беспро́волочный(en) —., радио(en) —., беспроводной(pl) —., беспроводный(nl) 1. waarbij geen draden nodig zijn voor de overdracht van een signaal., беспроволочный(de) Nachrichtentechnik: durch Funkübertragung nicht an Leitungen gebunden.
wireless (zn):
ра́дио(en) —., радио(fr) Appareil émetteur et récepteur de radiocommunication.
(sv) apparat.
(tr) radyo (teknoloji)., радиоприёмник(fr) Appareil émetteur et récepteur de radiocommunication.
(sv) apparat., рnдио(tr) radyo (teknoloji)., радиопередатчик(tr) radyo (teknoloji).
Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com