dispiacere (zn):
verdriet(en) distress from failure; vexation or mortification.
(de) Sorgegefühl beziehungsweise Niedergeschlagenheit., chagrijn(en) distress from failure; vexation or mortification., droefheid(pt) (tristeza)., irritatie(en) distress from failure; vexation or mortification., ongenoegen(en) distress from failure; vexation or mortification., pijn(fr) Douleur, affliction, chagrin, déplaisir.
dispiacere (ww):
teleurstellen(en) to displease by underperforming etc..
cached Via: Dbnary en WikiWoordenboeken
Via: Memodata.com